Op een vrijdagavond aan het begin van 2013, in een menigte bij het Amsterdam Museum
– Ho!
– HO.
– Hoorde jij het ook?
– Eh?
– Die vrouw praat Rrrrrrrrotterdams!
– So what?
– Hierrrrr wordt het ‘Feestjaar AMSTERdam 2013’ ingeluid.
– Ingeluid?
– Ding dong!
– O ja, natuurlijk, schat. Dat kan geen toeval zijn.
– Dat kan geen toeval zijn, ze lijkt wel een Vermeer.
– Een Vermeer. Neem je schoonmoeder in de maling.
– In de maling?
– Staat er iemand gekleed in antieke lappen, zeg jij: lijkt wel een Vermeer.
– Ja, toch, niet dan?
– Gaan we zélf nog Rrrrotterdams praten, ook.
– Wat dan?
– Hou nou op. Vermeer is schilderkunst! Is echt! Is artisticiteit! Is RIJKSmuseum.
– Nou, nou.
– Dit is een vrouw die soep kookt op een geïmproviseerde barbecue!!!
– Dat is toch Amsterdams historisch?
– Ja. Net als al die andere ouwe meuk.
– Hi hi Historisch! Dat hóórt toch bij het Museum?
– Jawohl. Zoals Duitsers bij Nederland horen. Die geschiedenis is niet af te schudden.
– Eh, nee. Wat heb jij ineens tegen geschiedenis, jij voelt je toch altijd verbonden met het verleden?
– Maar waarom het woord ‘historisch’ expliciet uit je naam verwijderen als je het zo dwangmatig en kneuterig uitdraagt?
– Binnen is een hele mooie tentoonstelling, heb je die al gezien?
– Nee, ik moet nog een stuk van dat speenvarken opeten, poffertjes proeven. En die erwtensoep, die moet ook op.
– Is niet zonder meer voor genodigden.
– Niet voor genodigden, lekker gastvrij dan.
– Nou ja, het is voor iederéén, maar je moet gewoon munten kopen. En, zeur niet over gastvrijheid. Ik ben hier voor Mijn Amsterdam.
– En ik Hou Van Holland: overal kun je geld aan verdienen, en wij Amsterdammers zijn de beste middenstanders!
– Waar zijn de Amsterdammers eigenlijk?
– Die zullen morgen wel komen, maak je toch niet de hele tijd zo druk.
– Hm.
– Mopperkont, zing maar effe een liedje, Hee Amsterdam, ze zeggen dat je bent veranderd!
– Nu even niet. Zeg. Weet je dat er vandaag een nieuw sterrenstelsel ontdekt is?
– Zeker heel oud, dat stelsel.
– Hallelujah, waanzinnig oud! En GROOT! Amsterdam, kom zon, kom maan…
– Ojee, dat lied dan ineens wél…
– Beschijn de stad met zijn bruidskleed aan.
– Wéér over die zuivere zeewind, en dat je gelooft dat die nieuwe tijd begint!
– Want het gaat verder, het gaat door…
– En ik heb je lief, ho hoo!
– Kom sterrren, kom nacht, er wordt een nieuwe tijd verwacht.
– Er waait een nieuwe wind over de Dam! Over het Spui en het Rokin…
– En zet de tijd niet terug, het heeft geen zin!
– Want het gaat verder, het gaat door.
– EN IK HEB JE LIEF, ho hooooHooo!
– Hoor ik daar iets ingeluid worden?
– Ping ping ping.
– Het is stil in Amsterdam.
– Ik wou dat ik nu eindelijk…
– ha ha ha, iemand tegenkwam.