Beer of geen beer, dat is de vraag. Want: Knut is dood. Leve Knut!
De immens populaire Berlijnse beer Knut is terug. En wel als pronkstuk in een museum met opgezette dieren. Daarmee heeft de enorme hoeveelheid ontredderde fans die hij bij zijn plotselinge dood in 2011 achterliet, in het Museum für Naturkunde in Berlijn een plek om naartoe te gaan.
Nog even het verhaal: Knut was, jawohl daar was iedereen het over eens, het schattigste ijsbeertje van de hele wereld. Verstoten door zijn moeder, kwam hij als weesbeer bij verzorger Thomas Dörflein terecht. Man & beer werd een lekker stel, wat de dierentuin qua media-aandacht geen windeieren legde. Toen Thomas zomaar ineens doodging, zorgde Knut gewoon in zijn eentje voor een mediahype. Met als hoogtepunt een, ook al, plotselinge dood. Een opzienbarende dood ook: Knut bleef maar rondjes om zijn as draaien en zijn altijd aanwezige fans moesten met lede ogen (en met videocamera in de hand) aanzien hoe het dier in het water viel en wegzonk.
Het gevolg was desastreus: alle harten van alle Knutvrienden gebroken!
Zijn plotselinge heengaan veroorzaakte een schokgolf – beelden van zijn ‘todeskampf’ in de Berlijnse Zoo gingen de hele wereld over – en de cultstatus die het dier had bereikt, is intussen alleen nog maar groter geworden.
Dat blijkt ook uit de belangstelling voor de de beer in ausgestopfte toestand. Tot 15 maart staat het ‘preparaat’ als nieuwtje in een vitrine van het Berlijnse Natuurmuseum, gratis te zien in de hal. Bezoekers kunnen ernaast, op gekleurde post-its, hun hoop en herinneringen kwijt. Nou, zeg maar gerust dat de beer los is…
Iedereen die het grote witte beest tot zijn lieveling had verklaard, verzamelt zich daar nu. De wand met tekeningen en wonderlijke spreuken ziet er vrolijk uit, maar het toont ook diepe droefenis. En berusting, angst en achterdocht. ‘Als de politiek er nu maar niet tussenkomt’, vreest iemand op een oranje kattebelletje. ‘Knut is weer thuis’, relativeert een ander. ‘Je hebt ons mooie uren gegeven’.
Velen zoeken iets in die museumhal, en het is niet bij iedereen duidelijk wat precies – er zijn zelfs van die personen die iets héél geheimzinnigs suggereren!
Maar ach, levend, dood of waar dan ook… één ding is zeker, zoals een van de briefjes meldt: Knut tut gut.