Hoe ik de kikkerkoning ontmoette

Plotseling was hij daar. De kikkerkoning. En ik was er ook. We zagen elkaar. In ons beider blik zat een gelijkenis, zou je kunnen zeggen.

Het was eigenlijk een ontmoeting van niks. Ik bedoel, het ging snel en het enige wat ervan overbleef was een foto. Een beeld van een uitbundig moment.
‘Kwok’, zei de kikkerkoning, en alles wat zich om hem heen bevond zei ook ‘kwok’, of er stond ‘kwok’ op afgedrukt.

De wereld was in de ogen van de kikkerkoning simpelweg ‘kwok’.

En daarmee was ik ook ‘kwok’.
Dat was dat.
Tot de foto onlangs weer opdook…. het moment bleek dus nog in tact, oftewel, eindeloos voort te duren, oftewel, het hek was van de dam, oftewel, ‘kwok’!