Popmuziek in Duitsland, dat is het grote thema deze lente en zomer in het Museum für Kommunikation in Berlijn waar onlangs de tentoonstelling Oh Yeah! geopend is.
Dat je op een muziek-tentoonstelling niet alleen van alles kunt bekijken maar ook beluisteren, ligt voor de hand en zodoende kun je met een koptelefoon op – lekker oldskool – ‘inpluggen’ bij talloze tentoonstellingszuilen en wanden.
In je eigen tempo fladder je door de geschiedenis van de Duitse popmuziek. Een popgeschiedenis die in deze tentoonstelling verrassend genoeg al in de jaren twintig begint en zelfs James Last meerekent tot het genre. Of eh, is het geen genre? Gaat het alleen om de moderne tijd en de muziek die bij velen geliefd is? Aha, ‘pop’ staat natuurlijk voor een letterlijke afkorting van populair.
Vrolijk wordt je in ieder geval wel van een riedeltje James Last, met bijbehorende videobeelden.
Op het openingsfeestje van de tentoonstelling gaf Nina Hagen acte de présence. Hagen, in het licht van de tentoonstelling mogelijk de populairste artiest, om niet te zeggen een levende legende, bracht een performance van bijna een uur. Met haar karakteristieke, in de loop van de jaren steeds donkerdere, stemgeluid maakte de intussen 63-jarige popdiva indruk bij het museumpubliek.
Ze zou alleen maar liederen van Brecht doen, maar al snel bleek dat er veel meer op het programma stond. Nogal bijzonder, en ook knap, was dat ze het Lied von der Moldau (Brecht/Weill) combineerde met Bob Dylans The times they are a-changin’. Ze zong afwisselend Engels en Duits, waarin de regel ‘Es wechselen die Zeiten’ geen vertaling van Dylan was, maar een originele tekst uit het lied van Brecht.
De expositie, die 90 jaar popmuziek in Duitsland omvat, is een interessante tijdreis voor wie eens gezellig in de Duitse muziek van de afgelopen eeuw wil duiken. Het biedt een tour langs allerlei soorten muziek, met bijbehorende platenhoezen en andere beelden. En de muziek zelf is dus te horen. Van de Beat-periode, tot punk, techno en hip hop.
Belangrijk onderdeel in de expositie is de Neue Deutsche Welle, waartoe ook Nina Hagen gerekend wordt en, last but not least, ook Falco – hoewel die toch eigenlijk niet Duits is, maar Weens, maar ach zeg, wie kan het wat schelen… ja, was zum Kuckuck!
Oja: hier en daar klinkt er O yeah! door de ruimte, want (joehoe! ja o yeah!) de tentoonstelling heeft een jingle.
O yeah! Popmusik in Deutschland
Nog te zien tot en met 16 september 2018
Museum für Kommunikation Berlin
Leipziger Straße 16
10117 Berlin-MitteU2 Halte „Mohrenstraße“ of U2/U6 Haltestelle „Stadtmitte“
Bus M48, 200, 265
mixed media soup 