Sommige mensen weten dat ik Snoopy leuk vind. Of, nou, leuk… ik vind het heel leuk. Leuk is een beetje een moeilijk woord sinds een aantal jaar, dat is gewoon zo, en niet dat ik nou een superfan van Snoopy ben, of nou, eh, wat wel zo is: ik zeul al een aardige tijd een hele stapel Peanuts-pockets met mee mee. Dus ik hou er nogal van, ja zo zou je het kunnen zeggen.
Die Peanuts heb ik achter de hand. Voor het geval dat.
Zoiets, ongeveer.
Niet dat ik geen boeken zat heb. O, ik ben in de boeken!
Er zijn er hier genoeg om te bewaren. Boeken in een mooiere staat ook. Maar die oude Snoopy’s, die moeten blijven.
In ieder geval heb ik Snoopy and friends nog, dat idee.
Vorige week was ik in Londen, en toen ik bij een Oxfam-winkeltje een boekje zag dat ik ook thuis heb liggen, pakte ik het zomaar even op.
Happiness is a warm puppy.
Aan de binnenkant van het omslag zat een vrolijke ex libris.
MY BOOK stond er.
Het was een speels tafereel met een jager, een piraat, een meisje met een geitje in de bergen, een jongen onderweg op een gans, een olifantje, Pinokkio met z’n lange neus, en een meisje dat op Alice leek.
Was het eigenlijk wel een echte ex libris? Een naam van een eigenaar ontbrak.
Achterin het boekje stond iets geschreven, een korte uitleg.
Wat ‘geluk’ is.
Happiness is a magic ring that will never break and will make things come and disaper
Het laatste woord stond er haaks in. Omdat er voorbedrukt staat waar het boekje gedrukt is (‘litho in usa’) en daar uiteindelijk omheen geschreven moest worden.
Drie letters van boven naar onderen, vier letters van links naar rechts.
d
i
s
aper
Er lijken een paar letters verdwenen.
Maar je leest disappear – ‘verdwijnt’.
Verder is alles er nog.
Wat een geluk.
Een bijzondere handgeschreven boodschap achterin een Snoopy-boek.
(tekst: Ilona Verhoeven)
mixed Media Soup 