Afkoelen

Het was warm, broeierig. De koeien waren van het land afgestapt.

Dat doen ze alleen als het te gek wordt met het weer, en dat was nu. Om af te koelen stonden ze tot hun buik in de Waal.

Het was een mooi gezicht.

Van heel ver schoot ik een vage foto.

Een paar kilometer verderop was er een uitspanning aan de rivier, met een strandje. Er stond relaxte muziek aan, mensen lagen in zwemkleding onder parasols. Sommigen waagden zich in het water. Maar niet te ver. Net als de koeien.

De foto’s bleven vaag. Dat beviel me wel. Vandaag was ik koeien-mensen-papparazzo. Er school een kleine Joop van Tellingen in me. Alleen, mijn telefoon was niet zo’n foto-toetertoestel als wat zo’n grote struikroverfotograaf bij zich draagt. Deze keer had ik niets anders, een ‘echt fototoestel’ had ik niet zo snel bij de hand.

De telefoon was een slecht ding om mee in te zoomen, maar so what. Ik lekker fotograferen! Ik lekker een beetje om me heen kijken! Ik hier, de mensen en de koeien in de rivier. Hee… dat rijmt!

Kijk, zo makkelijk gaat dat. Een stukje. Afkoelen.
En ondertussen vaart de Pecunia langs.