Terugkeer van de rode koffiekan

Hij zou nog vóór de Vierdaagse worden geplaatst, dat werd iets later, maar nu is het er toch van gekomen: de koffiekan van Nijmegen is terug.

In augustus 2019 viert de rode koffiekan intussen al haar 1 jarig bestaan op de nieuwe plek naast het arsenaal!

In het bijzijn van de makers, kunstenaar Klaas Gubbels en dichter K. Schippers, vond de feestelijke inwijding plaats van een bijzondere culturele aanwinst voor de stad: een muurvullende sculptuur. De rode koffiekan bij het arsenaal in Nijmegen werd onthuld door wethouder Monique Esselbrugge.

Band met de stad

Op de kan staat een van de beroemdste gedichten van de moderne Nederlandse poëzie, geschreven door K. Schippers: “Als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is”. Het is een tekst die al sinds jaar en dag een band heeft met de stad, net als de koffiekan zelf. De beeltenis prijkte vele jaren op een Nijmeegse buitenmuur in Doddendaal, een eindje verderop in het centrum. Onder de Nijmegenaren was het een populair kunstwerk in de openbare ruimte.
Toen de muurschildering ineens verdwenen was, vonden velen dat hij terug moest komen. Onder hen Hans Peters, algemeen directeur van boekwinkel Dekker van de Vegt, als een van de drijvende krachten achter het opnieuw plaatsen van het werk. En nu niet meer ‘slechts’ een schildering, maar een reusachtig object van staal.

De ontdekking

“Weet je hoe oud ik was, toen ik dat gedicht schreef?”, zegt K. Schippers na afloop van de onthullingsceremonie. “Achttien jaar!”
De ontdekking, was de titel. Neergepend op een leeftijd dat je nog steeds allerlei dingen voor het eerst ervaart. “Dan is alles nog nieuw”, verklaart de dichter.
P.C. Hooftprijs-winnaar en éminence grise van de Nederlandse poëzie Schippers geniet zichtbaar van de middag – waar behalve Klaas Gubbels ook collega’s Cherry Duyns en Stefan Verwey aanwezig zijn, evenals andere coryfeeën uit de plaatselijke politiek en uit de culturele wereld zoals Huub en Adelheid Kortekaas, en Tessa de Loo.
Gubbels, Duyns en Schippers zijn opvallend in het blauw gestoken. Een soort werkmansblauw is het bij alledrie, als een uniform. Bij navraag blijkt echter dat ze dat beslist niet afgesproken hadden met elkaar. De wonderlijke werking van het toeval, een kleurrijk toeval.

De dichter zingt

Wanneer een Nijmeegse fan wier wortels in Bolivia liggen even gedag komt zeggen, reageert K. Schippers enthousiast. Een levendig gesprek komt op gang, over poëzie, Zuid-Amerika, muziek, kunst, Nijmegen en wat al niet meer.
Het duurt niet lang of de dichter heft een lied aan. In het Spaans. Adiós Muchachos. Zijn fan lacht, wat een verrassing: de dichter zingt, en nog in haar moedertaal ook. Niet dat hij de taal werkelijk meester is – bij haar vertrek vraag hij haar nog gauw even hoe je ‘Als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is’ in het Spaans zegt.

Opgewekt vertaalt de vrouw wat de dichter haar opgeeft. Hij begint te stralen bij het horen van de door hem zo vaak gesproken woorden, nu in de vreemde taal. Haar stem klinkt zangerig. Si miras a tu alrededor, verás que todo es de color. Een onverwachte melodie in de drukte. En het rijmt ook nog.