Lekker koersen

De gekte is uitgebroken in Colombia. Het hele land staat op zijn kop. Hele steden lopen uit: Egan Bernal, een Colombiaan gaat de Tour de France winnen!

Nou, ja. Tenzij een wilde stier het parcours op rent of er iemand te hard met een T-shirt of, nog erger, een Colombiaanse vlag, loopt te zwaaien waardoor Bernal ten val komt.

Laten we daar niet van uit gaan. Zoals het er nu uitziet, gaat een jongen uit Colombia de belangrijkste wielerwedstrijd ter wereld winnen.

Voor het fietsen is het het meest geweldige dat kon gebeuren. Al zoveel jaren zijn ze ontzettend goed, de Colombianen. Maar altijd alleen maar als een soort berggeiten die dan een paar bergetappes winnen.
Jammer eigenlijk van de hagelbui en de modderstromen van een paar dagen geleden, want juist in die bergetappe lag Bernal zo waanzinnig voor dat hij een minutenwinst had kunnen boeken.

Want Bernal heeft een top jaar. Hij won dit jaar ook al de ronde van Zwitserland en de klassieker Parijs-Nice. En in 2018 was hij al nationaal kampioen van Colombia.

De manier waarop Geraint Thomas, de tourwinnaar van vorig jaar, Bernal feliciteerde zei veel. De blik en de welgemeende goedkeurende duim omhoog, en even ervoor, toen ze samen over de streep reden, een omhelzing, of iets dat erop leek – ze zaten beiden nog op de fiets.

Thomas toont zich de ultieme teamgenoot. Met twee kopmannen ging team Ineos de tour in, de renners leken echt iets te hebben van we zien wel hoe het gaat, het voegt zich wel. Bernal, 22 jaar, rijdt nu de Tour voor de tweede keer en na drie weken is hij primer colombiano campeón del Tour de Francia. Op Twitter staat een opname van de radioreporter die zijn commentaar scandeert, een soort lofzang. Het illustreert de gekte die is losgebarsten op een prachtige, poëtische manier. Iets om vrolijk van te worden.

Voor iedereen die denkt, maar de tour is toch nog niet afgelopen, er komt toch nog een etappe, verwijs ik naar Joop Zoetemelk. Dit weekend te gast bij Dione de Graaff in het programma De Avondetappe, zei hij het maar weer eens: “Vroeger was het 21 etappes en het duurde ook 21 etappes”. Onze ‘eigen’ Tour de France-winnaar (de laatste Nederlander, sinds 1980) zou er geen bezwaar tegen hebben als Steven Kruijswijk in de laatste kilometers op de pedalen gaat staan – maar dat, ik schreef er al eerder over,  gebeurt niet, wegens ongeschreven wetten.


tekst: Ilona Verhoeven

www.mixedmediasoup.com