2021! Happy new year

Een nieuwjaarsbericht – Alle goeds gewenst voor 2021, veel geluk, liefde, creativiteit, plezier en gezondheid – dat laatste is iets om er apart nog maar eens bij te zeggen. In 2021 wordt alles anders. Anders dan 2020, waarin ook alles al zo anders werd, maar dat bleek later ‘het nieuwe normaal’.

Het afgelopen jaar ging snel, misschien was dat voor iedereen zo, hoewel de dagen ook onnoemelijk lang konden zijn, thuis, in quarantaine bijvoorbeeld.

Een terloopse terugblik op 2020: ik ontdekte een nieuwe manier van dingen maken door me in een podcast-avontuur te storten met Peter Hendriks (er is bij de start van dit nieuwe jaar weer een nieuwe aflevering, luisteren kan via een van de streamingdiensten, abonneren op de podcast ook, of klik op de player op deze site).

Daarnaast leerde ik ondanks het gebod om sociale contacten te beperken weer leuke nieuwe mensen kennen. Ook omdat we met kunstverein Kulturkapellen van het Verwalterhaus in Berlijn zoveel mogelijk bleven doorgaan met het organiseren van culturele activiteiten, gedurende de lockdown zelfs 1-op-1-tentoonstellingen: één week, één werk van één kunstenaar, te bekijken door één persoon tegelijk.
Ruim voordat de pandemie uitbrak hadden we nog een feestelijke start van het jaar met de ‘Neujahrsempfang’. Gezellig met alle vrienden van het Verein afkomstig uit diverse kunstkringen én uit de buurt naar live muziek luisteren. Beneden en boven de antieke tegelkachels aan, een bordje soep erbij en een glas sekt om ‘an zu stossen’. Dat kan dit jaar helaas niet doorgaan, evenals het jaarlijkse lentefestival ‘Spring Bazar’, maar wie weet lukken er later in het jaar nog dingen.

Wie ik ook leerde kennen is Aeham Ahmad. Hij trad afgelopen zomer op in de kapel bij het Verwalterhaus op de monumentale begraafplaats St. Marien/St. Nikolai. Het was een van de eerste culturele evenementen op kleine schaal na de eerste lockdown en het voelde als ademhalen. En enige relativering: Aeham was in de Syrië-oorlog bekend als ‘de pianist van Yarmouk’ en speelde op de puinhopen van deze suburb net buiten Damascus. Toen zijn piano in de fik werd gestoken door IS wist hij dat hij echt moest vluchten. Hij bereikte Duitsland via de Balkanroute. Er was geen leuker persoon om een concert van te zien net na een wekenlange lockdown, hij vond alles plezierig, en dat was het ook.

2021 is net begonnen, en 2020 bracht genoeg inspiratie om nog steeds uit te putten, dus ik zal nog wel een keertje terugkomen op het een of ander, naast dat er altijd wel nieuws te melden is.
Als je zin hebt dit te volgen, welkom, hou deze site in de gaten, en laten we contact houden via een van de sociale kanalen!

En nog eens het beste gewenst voor het nieuwe jaar, stay strong, en maak er wat van.

Ilona